این ضروری است که با والدین خود در مورد نیاز خود به فضا و زمان تنهایی با صداقت صحبت کنید. به آنها توضیح دهید که چگونه رفتار آنها بر شما تأثیر می گذارد و مرزهای مشخصی را تعیین کنید. می‌توانید چیزی شبیه این بگویید: «مامان و بابا، من هر دوی شما را دوست دارم، اما برای تمرکز بر مطالعات/سرگرمی‌ها/رشد شخصی‌ام به زمان نیاز دارم. آیا می‌توانیم در مورد محدودیت‌هایی صحبت کنیم که به من امکان می‌دهد زمان تنهایی داشته باشم؟»

مرحله 2: ارائه راه حل های جایگزین

اگر والدینتان دائماً به اتاق شما سر می زنند یا چندین بار در روز با شما تماس می گیرند، راه حل های جایگزینی را ارائه دهید که برای هر دوی شما مفید است. به عنوان مثال، می‌توانید زمان خاصی از روز را پیشنهاد دهید که آنها بتوانند با شما ملاقات کنند یا با شما تماس بگیرند، یا یک برنامه زمانبندی برای ورود به خانه پیشنهاد دهید. این به آنها کمک می کند نیازهای شما را درک کنند و با مرزهای جدید احساس راحتی بیشتری کنند.

مرحله 3: ایجاد یک فضای خصوصی

یک فضای خصوصی در خانه خود ایجاد کنید که بتوانید در مواقعی که به تنهایی نیاز دارید در آنجا خلوت کنید. این می‌تواند اتاق خواب شما، یک اتاق مطالعه یا حتی یک اتاق آرام تعیین شده باشد. اطمینان حاصل کنید که این فضا راحت و عاری از حواس پرتی است.

مرحله 4: از فناوری به نفع خود استفاده کنید

با نصب تابلوی در یا پیامی بر روی تلفن خود از فناوری به نفع خود استفاده کنید که به والدینتان اطلاع می دهد که نمی خواهید مزاحم شوید. همچنین می‌توانید از برنامه‌هایی استفاده کنید که به شما کمک می‌کنند رسانه‌های اجتماعی یا سایر موارد حواس‌پرتی را در زمان‌های خاصی از روز مسدود کنید.

مرحله 5: ارتباط قاطعانه را تمرین کنید

یاد بگیرید که نیازهای خود را قاطعانه اما محترمانه بیان کنید. این به معنای استفاده از جملات «من» به جای جملات «شما» است که می‌تواند به عنوان اتهام‌آمیز در نظر گرفته شود. برای مثال، به جای گفتن «همیشه وقتی در حال مطالعه هستم با من تماس می‌گیری»، بگویید «به مدتی نیاز دارم تا روی درس‌هایم تمرکز کنم، آیا می‌توانیم زمانی را برای صحبت بعداً تعیین کنیم؟»

مرحله 6: انتظارات واقع بینانه تنظیم کنید

انتظارات واقع بینانه ای را برای اینکه چقدر تمایل دارید با والدین خود ارتباط برقرار کنید، تعیین کنید. به آنها بفهمانید که آنها را نادیده نمی گیرید، اما به زمان نیاز دارید تا روی زندگی خود تمرکز کنید. می‌توانید چیزی شبیه این بگویید: «من دوست دارم با شما صحبت کنم، اما نمی‌توانم همیشه در دسترس باشم. من به مدتی برای مطالعه/کار/آرامش نیاز دارم، آیا می‌توانیم زمانی را برای صحبت در نظر بگیریم؟»

مرحله 7: از سایر بزرگسالان پشتیبانی بخواهید

اگر از رفتار والدین خود احساس ناراحتی یا ناامیدی می کنید، از سایر بزرگسالان زندگی خود مانند یک معلم مورد اعتماد، مشاور یا دوست خانوادگی کمک بگیرید. آنها ممکن است بتوانند راهنمایی یا میانجیگری برای کمک به حل این وضعیت ارائه دهند.

20 نکته برای اینکه والدینتان شما را تنها بگذارند

1. 1. نیازهای خود را واضح و قاطعانه بیان کنید.
   2. انتظارات واقع بینانه ای را برای هر چند وقت یکبار تمایل به برقراری ارتباط تعیین کنید.
   3. یک فضای خصوصی ایجاد کنید که بتوانید در مواقعی که به تنهایی نیاز دارید در آنجا خلوت کنید.
   4. با نصب تابلو یا پیام در تلفن خود از فناوری به نفع خود استفاده کنید.
   5. ارتباط قاطعانه را با استفاده از عبارات “من” به جای جملات “شما” تمرین کنید.
   6. راه‌حل‌های جایگزین را به والدین خود ارائه دهید، مانند زمان‌بندی زمان‌های مشخص برای ورود.
   7. از سایر بزرگسالان در زندگی خود مانند یک معلم یا مشاور مورد اعتماد کمک بگیرید.
   8. با والدین خود محترم و صبور باشید، حتی اگر آنها فوراً نیازهای شما را درک نکنند.
   9. مزایای زمان تنهایی، مانند بهبود تمرکز و بهره وری را توضیح دهید.

1. به والدین خود پیشنهاد دهید که به طور منظم برای حضور در محل حضور داشته باشند تا مطمئن شوید که آنها از آنچه در زندگی شما می گذرد، مطلع هستند.
2. مرزها و انتظارات خود را روشن کنید.
3. از حالت تدافعی یا تهاجمی در هنگام عقب نشینی والدین خودداری کنید.
4. از زبان مثبت برای تنظیم مجدد موقعیت استفاده کنید، مانند “من از نگرانی شما قدردانی می کنم، اما به کمی فضا نیاز دارم.”
5. مسئولیت زندگی و تصمیمات خود را بپذیرید.
6. به والدین خود نشان دهید که توانایی اداره زندگی خود را دارید.
7. برای مصالحه و یافتن راه‌حل‌هایی که برای همه مفید است، آماده باشید.
8. به دنبال الگوها یا مربیانی باشید که میتوانند راهنمایی و پشتیبانی کنند.
9. مراقبت از خود را تمرین کنید و نیازهای خود را اولویت بندی کنید.
10. صبور باشید و دیدگاه والدین خود را درک کنید.
11. به خاطر داشته باشید که اگر لازم است از والدین خود کمی استراحت کنید.

منابع و مراجع دارای اعتبار بالا

1. «هدیه شکست: چگونه بهترین والدین از اشتباهات فرزندانشان یاد می گیرند» نوشته جسیکا لاهی
2. «چگونه صحبت کنیم تا بچه ها گوش کنند و گوش دهند تا بچه ها صحبت کنند» نوشته ادل فابر و الین مازلیش
3. «قدرت ارتباط قاطعانه: چگونه منظورتان را بگویید و Wکلاه تو می خواهی» نوشته جودی مورفی